Rond 11.00 uur vertrekken we en zijn op weg naar onze volgende bestemming Litchfield National Park. Het moet er volgens een Northern Territory kenner bij uitstek genaamd Birgit Bradtke, van wie we een gids hebben aangeschaft in 2009, een heel mooi park zijn waar het in vakantietijd echt druk kan zijn. Wij merken er gelukkig niet veel van zo merken we de volgende dag.
Langs de weg in de schaduw van één van weinige hogere bomen in de omgeving, even lunch gemaakt.
Via Bachelor rijden we via de enige weg vanuit het zuiden naar Litchfield National Park. Na 66 km komen we aan bij Wangi Falls, de door ons vooraf geselecteerde overnachtingplaats. Als we zijn ingericht lopen we via een pad naar de watervallen. Het is ver, misschien 400 meter en horen hem al van verre. Dat onophoudelijke zware ruisen.
Als we er aankomen worden we aangenaam verrast. Het is jammer dat we nu geen foto’s kunnen plaatsen want anders zou deze erbij gestaan hebben. Wat een mooie en grote waterval. En van zo hoog ook met een groot bekken waar het in dendert. Het is werkelijk kraakhelder water en je kijkt er zo naar de bodem. Helaas mag er niet gezwommen worden vanwege krachtige stroming en krokodillen. De twee toegangen aan de oever zijn met hekken afgesloten. Ik zie toch iemand aan de kant poedelen. Het is een rondborstige jonge vrouw waarvan foto’s genomen worden door haar vriend die aan de kant staat. Ik besluit het hek ook op te tillen en even lekker te poedelen. Zeer tegen de zin van Marian maar ik moet echt even koel water voelen met in gedachten de uitspraak van een paar Aboriginal jongens “No crocodiles here, water is to clear”.
Bovendien zitten er meestal alleen zoetwater krokodillen en die zijn niet gevaarlijk voor mensen als je ze met rust laat.
Marian moet evenlater naar het toilet en als ze terugkomt bij de camper is ze werkelijk belaagd door muggen. Ze heeft veel steken opgelopen. Ik ga terug en spuit met het veelbelovende spuitbusje “One shot” een einde aan een paar duizend muggen. De rest vlucht vermoedelijk. Ook bij camper worden we echter door muggen lastig gevallen want het is warm en vochtig. Dan maar de camper in maar dat is ook geen pretje met die hitte. Dus de fan van Chinese makelij laten draaien wat verlichting bracht.
Als ik later met alleen een zwembroekje aan sta te koken in de camper, voel ik water van mijn lijf lopen. We steken een speciale verjaag muggen rookstok op en besluiten toch buiten te eten.
Na een kop koffie, wat spelletjes Yahtzee zijn we heerlijk gaan liggen met lichtjes uit en de gordijntjes open om wat warme wind binnen te krijgen en tegelijkertijd naar de schitterende sterrenhemel te kijken. Gaap, gaap, welterusten schat.
.-.-.-.-.-.-.-
Litchfield National Park is our next goal when we leave Nitmiluk NP near Katherine around 11 AM on Monday 16th..Birgit Bradtke is a writer of guides who advises visitors not to forget to pay Litchfield a visit. We go there via Bachelor and have to drive another 66 km’s to get to Wangi falls our destination for tonight.
Wangi falls are an absolute must see. Big and high water fall with a big plunge at the bottom. Pity that we can’t swim there. The water is clear and you can look down for several meters. The water has not yet been cleared from crocs. Nevertheless I see a round breasted young women standing in the water near the side while her friend is making photo’s. I decide to do the same and have quick dip close to the wall on the stones. I’m so sweating and can’t resist the cool looking water. I keep in mind what the young Aboriginal told me once I asked him if it was not dangerous to swim while the announcements tell you not to. He says “no crocodiles here, water is to clear”. Marian isn’t to happy what I’m doing.
Not much longer we go back. Marian must go to the toilet. When she gets back she been attacked by dozens of mosquito’s. I take revenge with my One Shot flying insect killer and so I kill a few thousand. No more trouble for the coming hours.
We get in the van to be released from flies and mosquito’s but boy it’s hot inside so I put on the Chinese made 12 Volt fan. This gives some relief.
In just my swimming suite while cooking I feel the sweat dripping from my body. Boy it is hot like you wouldn’t believe.
After the well cooked dinner, yes folks I can, I take a shower while Marian prefers to fresh up in the van. She won’t take the risk of another attack.
After a few games we hit the cushions, open the curtains a bit to let fresh hot air in and have a look at the stars. Beautiful.
.-.-.-.-.-.-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten