Maandag 9 april zwaaien we om 07.45 uur onze Duitse buurtjes gedag. Het jonge meiske kijkt verbaasd als ik zeg “Gute Reise und viel Spass”. We hadden tot dan toe Engels met elkaar gesproken.
We gaan op weg naar Mount Isa, een plaats die we jaren geleden ook hebben aangedaan. We hopen daar weer internet te kunnen gebruiken want dat heeft een paar dagen niet gekund.
De weg naar Mount Isa is relatief slaapverwekkend en saai. We rijden uren door savanneachtig landschap. Zo nu en dan zien we het landschap veranderen in een meer aantrekkelijke omgeving met meer bomen en lage begroeiing. We zien ook veel vee over het land rondscharrelen. Op een gegeven moment zien we ook een dode koe langs de weg liggen. Kennelijk heeft die kennis gemaakt met de dikke zware bumper en Bull bar van een zogenaamde “Road Train”. Dit zijn enorme vrachtwagens met meerdere aanhangwagens achter zich. Ze zijn soms 60 meter lang volgens borden langs de weg.
Net als we beschrijven hoe saai de weg is zien we iets aan onze kant van de weg op ons afkomen. Als we dichterbij komen zien we dat het een wandelaar is die een karretje voortduwt. Op de voorkant ervan staat met zwarte letters op een witte achtergrond geschreven “Walking for cancer and MDS”. De man loopt op sportschoenen en ziet er uit als een legionair met zijn beige pet met lange flappen aan de achterkant. Voor we het weten zijn we hem gepasseerd. We zijn er even beduusd en van onder de indruk. We keren om en halen hem in waarna we stoppen. We lopen naar hem toe en maken een praatje met hem. Hij heet Andrew en hij legt uit waarom en voor welk doel hij de voettocht door Australië maakt. Hij is in december 2010 in Sydney begonnen met zijn tocht. Hij heeft inmiddels 50.000 dollar opgehaald. We steken niet onder stoelen of banken dat we het een fantastisch initiatief vinden. We doneren een geldbedrag en een blikje fris uit de fridge. We vertellen dat we een blog bijhouden van onze tocht en vragen hem of het goed is als we een foto van hem maken en samen met een verhaaltje op ons blog plaatsen..Daar heeft hij geen enkel probleem mee en juicht het toe. Zoals op de foto is te zien heet zijn website Ozonfoot.com. We wensen hem veel succes toe met zijn actie en vragen hem toch goed uit te kijken want hij loopt wel op een autoweg met voorbij denderende Road Trains die je “opzuigen” als je er te dicht langs loopt.
In de buurt van Mount Isa maakt het vlakke land plaats voor ruige bergen met grillige rotspartijen. Ongeveer 20 km vóór Mount Isa zien we onze gezochte “Rest Area” waar overnacht mag worden en die we in ons geheime boekje hebben gevonden. Er staan al een paar andere kampeerders als we rond 15.30 uur onze “tenten” er opslaan.
Lekker op tijd gestopt en even relaxen.
.-.-.-.-.-.-
Monday April 9th at 7.45 AM we say goodbye to our German neighbours. The young lady looks surprised when I say to her in German “Gute Reise und viel Spass”. The night before we only spoke English with each other, that’s why.
We are on our way to Mount Isa, a place we know from quit a few years earlier. We hope we can use internet over there. We haven’t been able to use it for several days.
The road to MI is kind of boring with mostly many kilometres of savannah like land. We also see a lot of grazing stock. One time we see a dead cow beside the road that most likely has been hit by a road train or some other heavy vehicle.
Suddenly we see something coming our way on our side of the road. While we come closer we see that it’s a walking person pushing a small three wheeled vehicle. In the front there is a sign that says “Walking for cancer and MDS”. We are astonished of what we saw. After a few kilometres we decide to turn around. We have a chat with him. His name is Andrew and he tell’s us why and when he started his tour on foot. He started in Sydney in December 2010 and has collected 50.000,-$ till now. We tell him that we have a blog of our tour and if it is O.K. when we make a picture of him and put it on the blog. He has no problem with that and he actually encourages it. His website is Ozonfoot.com as shown on the picture hereby. We donate some money and give him a cool soda from the fridge. We which him good luck.
Closer to MI the area changes. There are more mountains with rough surfaces. Some 20 km’s for MI we find the camping spot we found in our secret camping spot booklet. We’ll stay here for tonight. It’s 3.30 PM. Good timing. Time to relax. There are some more vans already.
.-.-.-.-.-.-.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten