Het is zondag 8 april. Het is eerste Paasdag. We staan bij Forty Mile Scrub en hebben de kaarten en een kop koffie op schoot. We bestuderen de route. We besluiten niet via Georgetown en Normanton naar Cloncurry te rijden maar via de zogenaamde Alternative Savannah Way die bij Oasis Roadhouse begint. Daar aangekomen hebben we vol getankt omdat het voorlopig niet meer zou kunnen. We vroegen de jongedame achter de balie of we de onverharde Alternative Savannah Way konden berijden met een niet 4x4. Volgens haar kon dat na enige aarzeling wel. Het zou een route van 270 km dirt road worden.
Vol goede moed gingen we op pad maar na zo’n 10 kilometer bleek al gauw dat het niet doenlijk was en zeker niet over zo’n grote afstand. Er staken op bepaalde stukken teveel scherpe keien uit de weg. Met in gedachten dat we al een lekke band op zo’n weg hadden opgelopen en een niet al te beste reserveband hadden, zijn we op onze schreden terug gekeerd. Nu moesten we 100 km terug rijden om bij de afslag naar Georgetown en Normanton te komen en in westelijke richting verder te gaan of via Charters Towers dat wat zuidoostelijk liep. Ook dat zou een flinke omweg van een paar honderd kilometer zijn maar Chartes Towers trok toch ook wel weer omdat we daar goede herinneringen aan hadden 9 jaar geleden toen we half rondje Australië hebben gedaan.
Via de Gregory Developmental Road kwamen we in Charters Towers aan. Het was leuk om de oude plekjes weer te bezoeken. Toch viel het ons op dat sommige gebouwen achteruit waren gegaan door achterstallig onderhoud. Jammer.
Via de Flinders Highway zijn we naar Hughenden gereden. Omdat een beoogde overnachtingplaats gesloten was in verband met de feestdagen zijn we naar een informatiecentrum gereden. Tot onze grote verbazing bleek deze te zijn geopend. Een hele lieve oudere vrouw informeerde ons uitgebreid over de mogelijkheden en liep zelf mee naar buiten om ons vooral op de goede weg te zetten.
Bij een motel waar tevens een paar kampeerautoplaatsen aanwezig waren, hebben we voor een opmerkelijk laag bedrag een zogenaamde “powered site” ofte wel een plekje met stroom gekregen. Het was eenvoudig maar schoon en netjes. Alhoewel, Marian schrok zich een hoedje toen ze de klep van een WC opendeed, wilde gaan zitten en plotseling twee kikkers zag zitten die haar vriendelijk aankeken. Slik, toch maar de andere genomen die frogfree was.We konden meteen de wasmachine weer even laten draaien.
Rond 19.00 uur kwam er een jong Duits stel met een oude bestelbus naast ons staan. Zoals eigenlijk altijd wel het geval is maak je dan een praatje. Zij vertelden ons dat zij dezelfde reis als wij deden maar dan vanuit tegenovergestelde richting. Zij zeiden dat diverse Nationale Parken, zoals Kakadu en de Kimberleys nog gesloten waren in verband met wateroverlast en krokodillen die eerst nog uit bepaalde delen van die gebieden verwijderd moesten worden. Volgens hen kon het nog weken duren. Zelf 4x4 trajecten waren gesloten en niet begaanbaar. Zij waren duidelijk te vroeg en wij misschien ook nog wel maar we gaan het zien. Soms kan het snel opknappen als het weer goed blijft.
.-.-.-.-.-.-.-
It is Easter morning when we get up at Forty Mile Scrub. With the maps on the lap and coffee in one hand we study our itinerary for the days to come. We decide not go West over the Savannah Way to Georgetown en Normanton but take the Alternative Savannah Way which starts at Oasis Roadhouse and would take us to Hughenden. At the Roadhouse we fill up the fuel tank. We ask the young lady behind the counter if this dirt road is accessible to normal cars. After some hesitation she says “Yes” but it is long drive.
So in a good mood we jump in the car and take off but after 10 kilometres it was obvious that we couldn’t drive 270 kilometres over such a road. It had to many tricky parts in it and we already experienced a punctured tyre on a same road.
We decide to go back and took the exit Southwest to go to Charters Towers over the Gregory Developmental Way. It was so good to get there again after 9 years. We visited some places we knew.
We continued our journey over the Flinders Highway to Hughenden where we stayed for the night. Next to us stood a young German couple who told us that they came from the West and experienced that many National Parks like Kakadu and the Kimberelys were closed because of floodings and crocs that hadn’t been removed yet out of certain areas. Even 4x4 tracks were still closed.
It is clear that they were a bit to early in the season. We might be in time as good wether can change a lot. We’ll see.
.-.-.-.-.-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten