woensdag 18 april 2012

Litchfield National Park is het mooiste tot nu toe.

Dinsdag 17 april is Marian om 07.30 uur op en is gaan douchen. Ondertussen ruim ik het bed en de camper op.
Na een licht ontbijt vertrekken we en gaan even naar de waterval om een laatste blik te werpen. We rijden de weg richting Bachelor weer terug om mooie plekjes te zien die we de dag ervoor voorbij gereden zijn.
We gaan naar de Tolmer falls. Dat was een slap aftreksel van de Wangi falls maar evengoed toch nog mooi om te zien. Hier kan niet gezwommen worden. Er is geen pad naar beneden. Alleen een zogenaamde “lookout” met een indrukwekkend uitzicht. Niet alleen op de waterval maar ook over de omgeving zover als het oog reikt.
De volgende stop is Buley Rockhole. Het is niet ver van de parkeerplaats. We hebben beide onze zwemspullen aan. Het is het lagere gedeelte van Wangi falls en het water komt er met een flinke gang van de rotsen af precies in een kom in de rotsen. Er staan bomen in het gebied dus het is er prettig toeven. Het water is er ongeveer 3 meter diep en je voelt de sterke stroming als we er inzitten. Oh wat een heerlijke verkoeling. Er zijn maar een paar mensen en dat maakt het wel zo prettig. We schieten een paar foto’s als aandenken.
Na een uurtje gaan we naar het verderop gelegen Florence Falls. Dit is te bereiken door 135 treden af te dalen dus niet geschikt voor iedereen. We steken een paar kreekjes over via bruggetjes. Deze water val is kleiner dan Wangi maar komt altijd nog van een meter of 20 naar beneden vallen. Het waterbekken is behoorlijk groot en er zwemmen een 12-tal mensen in. Er zijn wat branieschoppers bij die tegen de rotswanden opklimmen en er van een meter of 6 weer vanaf springen. Ze houden het echter leuk. We hebben er heerlijk gerelaxt in de schaduw en lekker rond geplonsd.




We nemen de tijd om even wat te lunchen en rijden dan naar de Termite Mound. Een reusachtige termieten kathedraal.
Helaas zijn andere plekken waar we naartoe hadden gewild nog gesloten. Zo kunnen we b.v. niet naar The Lost City. Het is natuurlijk niet een verloren stad maar het lijkt erop gezien de structuur van de kalkzandsteen rotsen en de inwerking van erosie.
Ook is de oude en verlaten Blyth Homested niet toegankelijk vanwege de slechte weg gesteldheid die uiteraard onverhard is.
Rond 17.00 uur zoeken we een camping op in het plaatsje Bachelor. Marian wil even geen muggen meer, nou ja minder muggen in ieder geval.


.-.-.-.-.-


Tuesday April 17th in the morning we have a quick look at the Wangi Falls and say goodbye. Then we go to the Tolmer Falls. This is not so impressive as Wangi. We can’t swim there, it is lookout. Next stop Buley Rockhole. We have put on our swimming clothes and take a dip the moment we get there. It’s the lower part than Wangi but the water rushes down with a good speed and plunges into the rock hole which is about 3 meters deep. There aren’t many people so that is a bonus.
After an hour we drive to the Florence Falls. Not as big and high as Wangi but still very high. I would say about 20 meters high. The water hole is big and a dozen people are plunging around. Some dare devils climb the wall and jump down but all within reason. This is the place to be with lots of shade and cool clear water.
After lunch we the Termite Mound a visit. It’s a pity that other promising places are still closed. They are so because of bad road conditions. So no Lost City and Blyth Homested.
At 5 PM we drive back to Bachelor and find ourselves a suitable camping. Marian won’t see, feel ore have anything to do with mosquito’s today.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten