Zondag was Moederdag. We hebben er en rustdag van gemaakt. Uitslapen en wat lezen. Heel veel aan het blog gewerkt want we liepen achter en we hebben ook geen plaatsingsmogelijkheden gehad.
’s Avonds zijn we uit eten gegaan bij het restaurant van een motel vlakbij. Voor een vast bedrag zoveel eten als je wil. We hebben een trek!
Het is voor het eerst dat we ’s avonds een lange broek aantrekken en een jeansjack meenemen. Het is aan de frisse kant. Hoe is dat mogelijk.
Maandag zijn we op ons gemakje dag begonnen. Bij de receptie vragen we of het de moeite waard is om naar de “Blowholes” van Quobba te gaan. Is toch zo’n 150 km bij elkaar heen en terug. Absoluut de moeite waard zegt de dame achter de balie.
Het is volgens internet gegevens laagtij dus we vragen ons af of je dan wel het effect ziet dat je verwacht.
Als we er aankomen worden we niet teleurgesteld. Het is één van de mooiste dingen die we de afgelopen dagen beleven. Van verre zie we het zeewater omhoog spuiten tegen de lavarotsen. Wat een indrukwekkend gezicht. Het waait er stevig en dat is ons geluk. Het zeewater wordt flink opgestuwd. Een gat in een rotsplateau dat van onder hol is wordt met een enorme waterdruk gevuld met als resultaat dat er een soort geiser ontstaat. We maken tientallen foto’s. Eén ervan met Marian op de voorgrond en de spuitende blowhole op de achtergrond. Mooi plaatje geworden al zeggen we het zelf. Marian kan maar met moeite afscheid nemen van deze plek.
Als we op de camping terug zijn ga ik naar de receptie om het gastankje te vullen. De jongedame weet niet precies hoe de vulinstallatie werkt maar samen komen we er aardig uit. Zo tankje weer vol voor 14 dollar. Wie doet ons wat.
Rond 18.30 uur komt er een Duitse jonge meid met een jongen bij onze bus. Het meiske vraagt aan Marian advies hoe ze een breiwerkje moet opzetten. Fantastisch toch. Wie heeft dat tegenwoordig nog geleerd.
Dinsdagnacht hebben we beide fantastisch geslapen. Laat opgestaan. Tegen 08.30 uur. Heerlijk gedoucht en de dag begonnen. Wat lezen wat, drinken een bakje koffie en tussendoor de was doen. ’s Middags wat boodschapjes gedaan bij IGA. Stuk goedkoper dan Woorlworth. Rond 16.00 uur nemen we een lekker koude Chardonnay die we twee dagen ervoor hadden gekocht.
We bekijken de kaart en het boekje met bezienswaardigheden. Morgen gaan we waarschijnlijk naar het strand waar in de buurt wat dingen te doen zijn. We zullen zien.
De camping bevalt ons uitstekend. We hebben twee dagen bijgeboekt en de kans bestaat dat het er meer worden. Het zuiden trekt nog niet erg met slechts 20 graden. Hier is de goede balans zo rond de 25-26 graden. Ideaal.
Woensdagmorgen om 05.00 uur waren de jonge Franse buren al in de weer. Zeker vroeg werken ergens. Wel vervelend wat je komt als ze een halfuur later weg zijn moeilijk weer in slaap.
We zijn vandaag 5 km van de stad aan het strand geweest waar de 1 Mile Jetty is. Een lange en gammele houten pier die ongeveer 1,6 km lang is. Vanuit de oudheid liep er ook al een smalspoor over om mensen en goederen te vervoeren. Het is een gebied met mangrove bosjes en zandplaten. De schepen konden vroeger niet dichtbij de wal komen en vandaar de pier. Het ding is gebouwd rond 1890 en dat is hem aan te zien. Je moet een kleine bijdrage leveren om er op te kunnen maar tegelijkertijd staat er op een bord dat de pier beweegt door wind en golven.
Alles is op eigen risico. We wagen het erop. Naarmate we vorderen neemt de wind sterk toe. Het laatste deel zo’n 20 meter en tevens het draaipunt van het treintje is afgesloten. Er zijn steunpalen finaal doormidden door ouderdom. Er wordt wel aan gewerkt om het e.e.a. op te knappen.
Er is ook een museum met oude materialen en het huisje van de vuurtorenwachter staat er nog. De dochter van de vuurtorenwachter geeft er een stukje informatie aan de bezoekers. Het is een verhaal van vader op zoon.
Hierna rijden we naar een Memory Avenue. Het is een weg met gedenkstenen en palmbomen van de opvarenden van het oorlogsschip Sydney.
Om het af te maken rijden we nog even naar de haven voor kleine schepen. Er is een gezellige kade met de nodige activiteiten en eettentjes.
Tot slot rijden we nog langs een winkeltje om een joggingbroek voor mij te kopen. Marian staat er op want we gaan zuidelijker en dan heb je niets aan een korte broek. Brr, ik moet er niet aan denken. We twijfelen nog of we morgen verder gaan of het nog een dag rekken.
Donderdag is een opruimdag. We halen al de bagage te voorschijn en bereiden ons voor op wat koudere dagen die komen gaan. Trouwens, vandaag is het bewolkt en is het maar 20 graden.
Ik ga de blog van de afgelopen dagen plaatsen inclusief foto’s en daarna zien we wel weer. Ik denk dat we er hierna niet veel gelegenheid voor hebben.
We gaan morgen echt vertrekken richting Denham en Monky Mia. We hopen echt dat Monky Mia niet is zoals Coral Bay want dan wordt het een deceptie.
-.-.-.-.-
From Sunday 13 till Thursday 17 May we stayed in Carnarvon.
Sunday is. Mothersday. We start slowely. It’s a no worries day. A bit of reading, editing the blog and things like that.
We have dinner in a motel nearby. This is the first time that we are dressed in long trousers and jeans jackets over the arm. Just in case it gets colder. Boy can you imagine?
Monday we visited the Quobba blowhole just 150 v.v. north of Carnarvon. This is one of the greatest things we have seen so far. From a distance we see the waves smashing on the rocks. Big white fountains going up in the air. There is a lot of wind so we are lucky as it is low tide according to tide table. Perhaps its better this way to get the right effect. I shoot some photo’s from Marian with the blowhole in the back. A powerful jet of water is forced with terrific pressure through a hole in the hollow rock beneath. It can reach a height of 20 meters. There is a warning that we have to keep an eye on the tide and beware of king waves that can kill a person. Boy is this a nice start of the day. I have to drag Marian into the bus. She can’t say goodbye to this natural phenomena.
Back on the camping a young German women who her tent two sites away from us, enters our bus. She looks at us and asks Marian if she knows how to start a knitting work. Yeah, they don’t get that in school anymore.
Tuesday we slept like a log. We drink coffee, read a little and do the laundry. In the afternoon we do some shopping’s at IGA nearby. Not much later we read a booklet of things to do while zipping a nice cold Chardonnay.
In the afternoon we drink a nice cold Chardonnay that we bought two days ago. We studied the booklet with things to do. Tomorrow we will go to the beach.
We just extended our stay with two days We like the campground. The south region is not very attractive with only 20 degrees so we booked another two days.
Here it is 25-26 degrees. Just the right balance.
Wednesday morning our two young French neighbours rose at 5 AM making some noise. After half an hour they left probably on their way to find a job. It’s not easy to fall asleep again.
This morning we went to the 1 Mile Jetty only 5 km’s from the centre. The wooden jetty is very old and was build in 1890. We have to pay 4 $ each to get access. In the mean time there are signs that we warn us that we can go there entirely on our own risk. The jetty is bit crook and moves in the strong blowing wind. There is also a small rail from the old days as well. The board shows a lot tear and wear. The last 20 meters are not accessible. The wood is so rotten that it might collapse any time. It’s so funny when you realize that 120 years ago people and goods came and went the same way to the ships.
We have a look at the lighthouse keepers house which is in the original state. The daughter of the last keeper tells visitors about the old days when she used to live there.
The last visit is the Memory Avenue. A nice lane with palm trees between the many memory stones from the crew from the warship HMS Sydney.
Thursday is cleaning day. We also prepare for colder days to come. Marian reorganizes the luggage. In the same time I am updating the blog and uploading photo’s to the website. We won’t have much possibility’s to do it the coming days I assume.
Tomorrow we will definitely leaf Carnarvon and go to Denham and Monky Mia. We hope it will not be a disillusion like Coral Bay. Fingers crossed.
.-.-.-.-.-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten