Boab Prison Tree.

Maandag 30 april. Koninginnedag, maar nog niet helemaal in Nederland. We verlaten de mooie camping, slaan rechtsaf en rijden na 200 meter de lange smalle brug op over de hele brede Fitzroy River. Aan de overkant ligt het bezoekerscentrum waar we even aanmeren.
De juffrouw informeert ons enthousiast over alle dingen die er te doen zijn in de buurt. We kunnen naar Geikie Gorge, Old Fitzroy Concrete Bridge Crossing en nog wat van die zaken. We gaan naar het laatste omdat dit een steenoude beton brug is die in 1935 is aangelegd en de ene oever met de andere verbindt. In de regentijd is deze brug niet te gebruiken omdat hij dan een paar meter onder water staat. Daarom is er in 1974 een nieuwe hogere brug gebouwd gelijk met de nieuwe weg. Ook nu houdt de brug het niet droog maar is over te steken. Aan de oevers is te zien hoe hoog het water kan komen.

We rijden ook nog langs de rand van het oude Fitzroy met oude gebouwen.
Ongeveer 100 km verderop komen we langs een rust plaats waar een enorme boabboom staat. Ik verwijs maar naar de foto. Deze is echter nog niet zo groot als één die we bij Derby aantreffen als een bezienswaardigheid.
Onder de boom zit een Australiër te lunchen. We spreken elkaar als wij ook uitgegeten zijn. Hij vertelt dat hij ook aan een lange tocht is begonnen. Hij komt van het zuiden en vertelt ons over interessante dingen die hij is tegengekomen. Hij vraagt wij waar naartoe gaan. Hij waarschuwt ons dat de “Grey Nomads”, de oudere gepensioneerden vanuit het koudere zuiden nu naar Broome en hoger vertrekken. Het zal druk worden voorspelt hij, vooral na Moederdag. We moeten na een poosje met elkaar te hebben gesproken weer verder en we wensen hem een fijne en veilige reis toe.

Zoals eerder gezegd komen we bij Derby en rijden naar de zogenaamde “Boab Prison Tree”. Het is een enorme holle en bolle boab met een gleuf aan één kant. Deze boom is 1000 jaar oud en werd in de pionierstijd gebruikt om ontvoerde Aboriginal mannen in op te sluiten om te worden ingezet als duikers voor de parelvisserij. Als je de foto’s en verhalen leest die erbij horen, dan vraag je je af waar de blanken vroeger toch mee bezig waren.
We rijden Derby door maar dat stelt niet zo heel veel voor als plaatsje. We rijden een stukje terug tot we bij de kruising naar Broome aankomen. We stoppen bij het “Willare Roadhouse” om te overnachten. Daar gebruiken we de warme maaltijd “Beer battered Barramundi”. Oh, wat is dat lekker. En leuke mensen zijn het de eigenaars. Zij hebben de tent drie maanden geleden overgenomen en gaan het helemaal opknappen. Er is inderdaad achterstallig onderhoud aan het pand. Sommige plafond platen hangen op half zeven maar dat mag de pret niet drukken. Ook nu informeren zoon en vader waar we vandaan komen en hoe onze reis eruit ziet. Als we zitten te eten komen er geregeld Aboriginal families binnen om Coca Cola en snoep te kopen. Kleine apen zoeken zelf hun spulletjes uit. Het krioelt door elkaar. Zoals we al vaker hebben gezien, is er niet één, noch groot noch klein, die het in zijn hoofd haalt om wat achterover te drukken. Gebeurt gewoon niet. Ik heb het er over met de zoon. Als ik hem vraag hoe hij dat allemaal in de gaten houdt zegt hij met veel humor “I close my eyes and hope for the best”. Papa zegt dat er niets mis is met de meeste van hen. Kan ook niet want sinds de regering de Aboriginals, in de ogen van veel Australiërs, overmatig spekt, ontheffingen verleent en politieke macht geeft rijden er heel veel in knappe Jeeps en geven flink uit. De meeste leven in communities. De oude zegt dat het bij de ene groep er keurig netjes onderhouden en schoon uitziet en bij de andere een bende is. Hij kan dat niet verklaren.

.-.-.-.-.-

Monday, April 30th. Almost Queensday in the Netherlands. We leave the beautiful campsite and drive over the long and small Fitzroy River bridge. On the other site is the Visitorscentre. The lady gives us the required information amongst which the Old Fitzroy Concrete Bridge Crossing that was build in 1935. Nine out of ten times it wasn’t accessible because of the rising water. It got heavily flooded so they built a new bridge. Even now it was flooded but you could get to the other side.
Some 100 km further we have a break at a rest area. There is a huge boab tree (see photo). AnAustralian traveller is having his lunch under the tree. After we had ours we have a talk with him. He is travelling in the opposite direction. He gives us a few tips when he hears we are travelling South. He also tells us that it will be very busy soon and at least after mothers day. They are the “Grey nomads” as he calls them. They are moving up from the South to escape the colder wheather.
After another 100 km’s we get to a T-section. Left to Broome. Right to Derby. We go to Derby to see another special boab tree that is called “The Boab Prison Tree”. This one is at least a 1000 years old experts say. In the old days it was used to imprison abducted Aboriginals for the pearl diving. Absurd how these people were treated. Derby isn’t a very special or interesting place so drive back in the direction of Broome and stop at “Willare Roadhouse” to spend the night. It’s an old roadhouse with a lot to repair but the sites are really fine.

The new owners are nice people who bought just a few months ago. We have dinner at them and the old man is very friendly and obviously likes to have a chat. We talk about the understanding between Aboriginals and them. They are good he says. Some communities are well maintained and clean while other are the opposite. In general they get along well. A lot of Australians don’t agree with the advantages, royalties, political influence and money the Aboriginal people get from today politicians. They think it’s overdone. As we are talking a lot of Aboriginal families get in and buy al kind of stuff. Especially Coca Cola, Austrlian pie, candy a.s.o. Everybody grabs what he likes and put it back and get something else. When I ask the son of the old man how he keeps track, he says with a big sense of humour “I close my eyes and hope for the best”. Like many times before in comparable situations, we have never seen one of them pinching. Anyway, the beer battered barramundi was excellent.

.-.-.-.-.-