Wauw,wat een dag is dit weer geworden. Vanmorgen toen we wakker werden was buiten alles drijfnat door de dauw. De stoelen, de handdoeken en ons zwemgoed. Nou ja, het zonnetje scheen weer en was al behoorlijk warm dus al snel stoeltjes in de zon en handdoeken over een paal in de zon. Terwijl we ons opfrissen en aankleden zijn de stoeltjes al droog genoeg om op te zitten om te ontbijten. We genieten nog even van het uitzicht en besluiten naar Coral Bay te rijden voor een “glass bottom boat tour” . Die worden overal aangeprezen omdat op het Ningaloo Reef in deze tijd veel Whale Sharks komen en natuurlijk ook nog veel andere soorten vis te zien is. Al snel zijn we op pad maar moeten weer helemaal via het noordelijke puntje van de peninsula terug naar Exmouth. Na zo’n 100 kilometer zijn we daar en doen nog even een boodschapje. Iced-koffie is toch wel erg belangrijk geworden !!!!
Dan gaan we verder. We berekenen dat als we rustig doorrijden dat we rond half één in Coral Bay zijn en dat is een mooie tijd om weer te stoppen. De schrik slaat ons om het hart als we Coral Bay in rijden. Wat een toeristenplaats is dit. Het bestaat uit verschillende campings waar iedereen hutje aan hutje staat geparkeerd en een nieuw gebouwd backpackers hotel. Verder zijn er souvenirwinkels en zien we een supermarktje. Nou,dit is toch echt niet wat we zoeken. Wel moet gezegd worden dat het strand en de zee er erg aantrekkelijk uitziet. We geven het een kans en besluiten één nacht te blijven. Het is echter zo druk bij de receptie van een camping dat ik na lang wachten er genoeg van heb en hem smeer. We besluiten om door te rijden. Dan maar elders kijken of we nog zo’n boottocht kunnen maken. Even later krijgen we de schrik te pakken wanneer er een vogeltje tegen de auto vliegt. Oh oh,arm vogeltje, wat kunnen die beestjes toch dom zijn. Op een parkeerplaatsje,zonder bomen en zonder toilet,maken we een broodje. Dat gaat er toch altijd weer in. Wanneer we weer verder rijden wacht ons een volgende schrik. Naast de weg is een camper op zijn kant terecht gekomen waarschijnlijk ten gevolge van een klapband. We zien tenminste zo’n 200 meter verderop verse stukken van een band op straat liggen. Tegenover de plaats waar de camper ligt staan mensen en nog een camper. We stoppen even om te vragen of ze hulp nodig hebben maar alles is gelukkig onder controle. We rijden weer verder en zien plotseling de aankondiging dat we de Steenbokskeerkring naderen.
We stoppen voor een foto en rijden tot het volgende roadhouse genaamd Minilya maar dan is het eigenlijk weer te vroeg om al te stoppen omdat daar niets te doen of te zien is. We tanken er zoveel dat we onze eindbestemming kunnen halen. Dan nog maar een stukje rijden tot de volgende plaats, Carnarvon. Om eerlijk te zijn slaat de vermoeidheid toe en rond half vier staan we dan eindelijk op een leuke camping met een normale prijs.
.-.-.-.-.-
Saturday 12 May. What a day. When we rise the sun is shining. Everything that we left outside like towels are soaking wet of the dew. Before we have freshened the chairs have dried up so we can sit down en enjoy the surrounding while having breakfast. In Exmouth we buy some stuff and most important Iced Coffee.
We are going to Coral Bay. We have calculated that if we drive in a relaxed pase we will arrive there at 12.30 PM. It must be awesome there so we were told. When we arrive we can’t believe our eyes. It’s not a little town or village! It’s one big holiday camp and packed. Five camping grounds in a row, one backpackers hotel and a lot of building activities. Parents dragging there kids around. Coral Bay is a cul-de-sac. The beach is beautiful, absolutely but we can’t get exited from the rest. We decide to stay one night but the lady at the desk of a caravan park is so busy with people on one hand and answering the phone on the other hand that I have to wait way to long. I leave and we leave Coral Bay a dissolution richer. We’ll try to get a glass bottom tour over the reef somewhere else if still possible.
On our way a poor little bird flies against the windshield. Stupid bird why did you do that. Sorry.
On a rest area with no facilities and no tree to been seen nearby nor far away we have lunch. When we continue we see a few cars in the distance that have stopped. When we get to the spot we see a 4x4 campervan lying on the left side probably because of a quickly deflating tyre (exploded).There are other people at the scene but stop and ask if we can be of any assistance. They say everything is under control so we continue.
After about 70 km’s we see a sign that we are entering the tropic of Capricorn. We shoot a few photo’s.
At Milinya Roadhouse we can’t make camp so we take just enough fuel to get us to Carnarvon.
We are quit tired by now and are glad to park our bus on a nice powered site on a caravan park. Normal prices again. Yippee.
.-.-.-.-.-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten