Donderdag 12 t/m zondag 15 juli.
We vertrekken ’s morgens bij Immeke. We hebben de avond
ervoor nog een keer bij de Thai gegeten als good bye dinner.
Bij Coofs Harbour stoppen we even bij de “Big Banana” om
naar een bepaalde winkel te vragen waar we wat willen kopen. We wilden namelijk
bij een Holllandse winkel boerenkool voor mijn broer Bob kopen. Helaas hadden
ze dat niet.
Na er te hebben geluncht zijn we doorgereden naar Port
Macqairie om daar te overnachten. Het heeft met grote regelmaat geregend en dat
doet het nog als we er aankomen en een plaatsje boeken. Het is even droog en in
een overmoedige bui loop ik richting het centrumpje zo’n twee km verderop om
een paar biertjes te scoren. Halverwege komt het met bakken uit de lucht dus
keer ik om en ren gauw terug. Wat een naar weer.
Op vrijdag 13 juli rijden we van de camping weg en bekijken
het stadje. Via de toeristische kustweg rijden we zuidelijk richting de Pacific
Highway. Deze route hadden we niet willen missen. Wat een mooie plekjes heb je
hier langs de kust.
In Sydney aangekomen zijn we eerst naar een andere Hollandse
winkel gegaan waarvan Immeke het adres wist. Daar konden we krijgen wat we
zochten.
Hierna rijden we naar een Top Tourist Camping in Dural omdat
andere campings in Sydney zelf volgens internet slecht scoren. We willen n.l.
een optie op een cabin(klein huisje) hebben om ons zelf te verwennen voor we
terug gaan en om makkelijker de koffers en tas te pakken. De camping in Dural
is inderdaad een topper. Alles prima voor de bakker en een aardige staf.
Zaterdag 14 juli rijden we naar Bob’s huis om te lunchen.
Het weerzien is hartstikke leuk en we merken dat hij enthousiast is over onze
rondreis. Na de lunch gaan we weer. We maken een afspraak om maandag uit eten
te gaan als afscheid.
Op de camping terug bellen we met Shaun, de verhuurder van
de kampeerauto om te informeren of we hem nog twee dagen langer kunnen houden.
Dat kan dus dat is geregeld en scheelt een hoop gedoe. Hij is zelfs bereid om
als we de bus woensdag inleveren ons naar het vliegveld te rijden. Helemaal
top.
We hebben voor twee dagen een cabin. Heerlijk even rustig
alles uitzoeken en kijken wat we met de spullen doen die nog goed zijn maar die
we niet mee kunnen nemen zoals een campingtafeltje, een warme deken, een
kacheltje en dat soort dingen. Oude kleren die we in de bush hebben gedragen
gooien we weg.
Zondag 15 juli hebben we de route proefgereden van de camping
naar de wijk Botany in Sydney om de kampeerauto daar weer af te leveren woensdag a.s. We
willen per se een route waarbij we niet op een tolweg of door een toltunnel hoeven en dat lukt wonderwel dankzij onze slimme navigatie. Er zijn geen tolpoortjes om te betalen. Alles gaat elektronisch en dat is een probleem. Het is bijna 40 km
en dat betekent dat we daar in de spits bijna 2 uur over gaan doen. Volgens
Robyn is het tussen 07.00 en 09.00 uur bumper aan bumper rijden richting
centrum. We zijn van plan al heel vroeg te gaan om op eventuele calamiteiten in
te kunnen spelen.
Op de terugweg gaan we nog naar een koala centrum vlakbij de camping dat een mini
dierentuin blijkt te zijn. Het is er leuk. We hebben vreselijke lol met een witte kakatoe die praat en bedelt. Hij doet dingen na. Als ik even niet oplet en wat voorovergebogen sta te kijken wat Marian doet, steekt hij plotseling zijn kop door het kippegaas en plukt aan mijn hoofdhaar. Marian legt het deels vast op de foto.
Wat we wel naar vinden zijn de dingo's die op een kleine ruimte een beetje verveeld heen en weer
sjokken. Het zijn dieren die de ruimte nodig hebben en door de wildernis horen te zwerven van de ene staat
naar de ander bijwijze van spreken.
Een wombat lijkt op een grote marmot.
Erge actieve dieren en dan is dit toch
zielig om te zien. We hebben geluk dat we toch nog een koala vinden die in
vrijheid leeft. Hij zit in de vork van twee takken van een boom en slaapt. Van
de 24 uur verslaapt zo’n diertje er 18. Hoezo luilak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten