Het eind van onze lange reis in zicht.

Tot donderdag 12 juli hebben we bij Immeke gelogeerd. Het was reuze gezellig. De laatste dagen was het helaas niet zo mooi weer en het was ook best wel fris.

We zijn ons aan het voorbereiden geweest op de terugreis. We hebben de bus leeggehaald, schoongemaakt, alles uitgestald, weer ingepakt en oude afgedragen kleding weggedaan. Zo dat scheelt weer heel wat ruimte voor andere spulletjes die we mee willen nemen.

Dinsdagavond zijn we met z’n drieën uit eten gegaan als afscheidje.

Donderdag vetrekken we richting Sydney zo’n 950 km zuidelijker en verwachten er vrijdagmiddag aan te komen. Afhankelijk van of nicht Robyn en haar partner Ian ons nog onderdak kunnen verlenen gaan we nog wel of niet kamperen. Er zijn wat  familieomstandigheden waar zij de nodige aandacht aan moeten besteden.

In ieder geval is het een leuk idee om Bob en de familie nog een keer te ontmoeten voordat we de 18e op het vliegtuig stappen.

We gaan zeker Sydney nog in om ons bekende leuke plekjes te bezoeken. Het idee dat we nu nog maar acht dagen te gaan hebben geeft ons de kriebels maar het is ook heerlijk om straks weer onze eigen “tribe” te zien en in ons eigen bedje te liggen. In ieder geval is de kampeerbus absoluut ons tweede huisje geworden. We zijn er toch een beetje aan gehecht geraakt.

                                                                      -.-.-.-.-.-

Till Thursday 12 July we stayed at Immeke’s place. It was so cool to meet her for the second time this holiday. She is so easy going and she has such a relaxing place to stay.

The days to come we will be anticipating on our slow ending travelling through Oz. So we are going back to Sydney where we started and will arrive there on Friday.

We are not sure if cousin Robyn and her partner Ian can shelter us for a few days because of some family circumstances. Anyway its great to meet brer Bob and his family again before we leave for Holland on the 18 July. We are quit anxious to meet with our own tribe in Holland again and to sleep in our own beds after such a long time. But one thing is for sure, our bus became definitely our second home. We kind a get attached to it.