Dat was het dan.

Van maandag 16 t/m woensdag 18 juli hebben we nog dingen gedaan die we de laatste dagen in Sydney nog wilden doen. Zo hebben we maandag met de Aussie clan gezellig geluncht bij de Drummoyne Sailing Club. Hier hebben we ook alvast afscheid genomen van Ian en Robyn. Na de lunch zijn we naar onze cabin terug gegaan om verder te rommelen.

                                        Grote broer

Onze cabin op camping in Dural

Gezellige terrasjes

                                   Laatste foto bij depot

                                          De familie

Darling harbour

Dinsdag zijn we met de stadsbus vanaf de camping naar de stad gereden, een rit van meer dan een uur en dat voor 5 dollar p.p. Daar kunnen ze in Nederland nog een puntje aan zuigen of niet.

In het centrum zijn we op de monorail gestapt en hebben we Darling Harbour en Chinatown nog eens bekeken. Wat is Sydney toch een dynamische en leuke stad.

De terugweg met de bus duurt nog langer door de enorme drukke files rond 18.00 uur. Er zijn wel busbanen maar minder dan in ons land.  
                                                                                                  

’s Avonds gaan we nog een kop koffie halen bij Bob en Milia en nemen we na ruim een uur echt afscheid van ze. Bob is 80 en hij is niet meer zo sterk. Het is de vraag of we hem hierna nog zullen zien. Wie weet komen we nog eens in Australië.

Ondanks goede voornemens gaan we toch pas om 23.00 uur naar bed terwijl we er om 05.00 uur uit moeten om de verschrikkelijke files van Sydney te ontlopen. We willen niet het risico nemen te krap in de tijd te komen onder het motto " Better early than sorry".

Woensdag 18 juli gaat al heel vroeg het wekkertje af. We douchen ons gauw, pakken nog wat laatste spulletjes in, gooien de koffer en XL reistas in de camper en vertrekken.
Oh wat een opluchting het valt zo heel vroeg nog erg mee met het verkeer. Om 06.30 uur zijn we in Botany en besluiten maar even bij MacCafee aan te lopen voor een warme croissant en cappuccino. Mooie gelegenheid om het blog bij te werken.
Heike van Travel Wheels ontvangt ons en is heel geïnteresseerd in onze ervaringen. Leuke meid met hart voor de zaak. Een collega van haar genaamd Allen brengt ons naar het vliegveld. Hij is een Koreaanse jongeman die het hier zo naar de zin heeft dat hij gaat proberen er te blijven. Een baan heeft hij al en dat scheelt.

Na 22.000 km is er dan een eind aan de reis door Australië gekomen. Een heerlijke reis. Wat hebben we genoten van dit schitterende land en zijn aardige, relaxte bevolking. Als we onszelf afvragen wat we het mooist vonden dan moeten we het antwoord daarop schuldig blijven. Elke staat, streek, nationaal park, stad, dorp of gehucht heeft zijn eigen mooie en aantrekkelijke dingen. Nou vooruit een beetje dan. Darwin vonden we heel erg leuk. Het Litchfield nationaal park vinden wij een aanrader. De dorpjes in de outback, daar kan je zo heerlijk wegdromen.

Nou en de schade aan de kampeerauto na al die woeste kilometers is één lekke band, één deukje in de bumper van een trekhaak en een ster in de voorruit door een steen van een roadtrain. Niet slecht toch.
Wij hopen dat degenen die ons blog hebben gevolgd een beetje met ons hebben kunnen meegenieten. Ja, het was best wel een beetje werk zo'n blog bijhouden maar dan heb je ook wat voor later. We gaan er een mooi album van samenstellen met alle reacties en e-mailtjes erin verwerkt.
Waar zal onze volgende reis ons heenbrengen?? :}


                                                                   ************************

                                                                     

Koala park in Dural.

Donderdag 12 t/m zondag 15 juli.

We vertrekken ’s morgens bij Immeke. We hebben de avond ervoor nog een keer bij de Thai gegeten als good bye dinner.

Bij Coofs Harbour stoppen we even bij de “Big Banana” om naar een bepaalde winkel te vragen waar we wat willen kopen. We wilden namelijk bij een Holllandse winkel boerenkool voor mijn broer Bob kopen. Helaas hadden ze dat niet.

Na er te hebben geluncht zijn we doorgereden naar Port Macqairie om daar te overnachten. Het heeft met grote regelmaat geregend en dat doet het nog als we er aankomen en een plaatsje boeken. Het is even droog en in een overmoedige bui loop ik richting het centrumpje zo’n twee km verderop om een paar biertjes te scoren. Halverwege komt het met bakken uit de lucht dus keer ik om en ren gauw terug. Wat een naar weer.

Op vrijdag 13 juli rijden we van de camping weg en bekijken het stadje. Via de toeristische kustweg rijden we zuidelijk richting de Pacific Highway. Deze route hadden we niet willen missen. Wat een mooie plekjes heb je hier langs de kust.

In Sydney aangekomen zijn we eerst naar een andere Hollandse winkel gegaan waarvan Immeke het adres wist. Daar konden we krijgen wat we zochten.

Hierna rijden we naar een Top Tourist Camping in Dural omdat andere campings in Sydney zelf volgens internet slecht scoren. We willen n.l. een optie op een cabin(klein huisje) hebben om ons zelf te verwennen voor we terug gaan en om makkelijker de koffers en tas te pakken. De camping in Dural is inderdaad een topper. Alles prima voor de bakker en een aardige staf.

Zaterdag 14 juli rijden we naar Bob’s huis om te lunchen. Het weerzien is hartstikke leuk en we merken dat hij enthousiast is over onze rondreis. Na de lunch gaan we weer. We maken een afspraak om maandag uit eten te gaan als afscheid.

Op de camping terug bellen we met Shaun, de verhuurder van de kampeerauto om te informeren of we hem nog twee dagen langer kunnen houden. Dat kan dus dat is geregeld en scheelt een hoop gedoe. Hij is zelfs bereid om als we de bus woensdag inleveren ons naar het vliegveld te rijden. Helemaal top.

We hebben voor twee dagen een cabin. Heerlijk even rustig alles uitzoeken en kijken wat we met de spullen doen die nog goed zijn maar die we niet mee kunnen nemen zoals een campingtafeltje, een warme deken, een kacheltje en dat soort dingen. Oude kleren die we in de bush hebben gedragen gooien we weg.

Zondag 15 juli hebben we de route proefgereden van de camping naar de wijk Botany in Sydney om de kampeerauto daar weer af te leveren woensdag a.s. We willen per se een route waarbij we niet op een tolweg of door een toltunnel hoeven en dat lukt wonderwel dankzij onze slimme navigatie. Er zijn geen tolpoortjes om te betalen. Alles gaat elektronisch en dat is een probleem. Het is bijna 40 km en dat betekent dat we daar in de spits bijna 2 uur over gaan doen. Volgens Robyn is het tussen 07.00 en 09.00 uur bumper aan bumper rijden richting centrum. We zijn van plan al heel vroeg te gaan om op eventuele calamiteiten in te kunnen spelen.

Op de terugweg gaan we nog naar een koala centrum vlakbij de camping dat een mini dierentuin blijkt te zijn. Het is er leuk. We hebben vreselijke lol met een witte kakatoe die praat en bedelt. Hij doet dingen na. Als ik even niet oplet en wat voorovergebogen sta te kijken wat Marian doet, steekt hij plotseling zijn kop door het kippegaas en plukt aan mijn hoofdhaar. Marian legt het deels vast op de foto.

Wat we wel naar vinden zijn de dingo's die op een kleine ruimte een beetje verveeld heen en weer sjokken. Het zijn dieren die de ruimte nodig hebben en door de wildernis horen te zwerven van de ene staat naar de ander bijwijze van spreken. 

                                         Gek beest.

                                         Hé blijf van mijn haar af.

                                         Ohh slaap.

                                         In vrijheid in de bomen.

                                         Een wombat lijkt op een grote marmot.

Erge actieve dieren en dan is dit toch zielig om te zien. We hebben geluk dat we toch nog een koala vinden die in vrijheid leeft. Hij zit in de vork van twee takken van een boom en slaapt. Van de 24 uur verslaapt zo’n diertje er 18. Hoezo luilak.

Het eind van onze lange reis in zicht.

Tot donderdag 12 juli hebben we bij Immeke gelogeerd. Het was reuze gezellig. De laatste dagen was het helaas niet zo mooi weer en het was ook best wel fris.

We zijn ons aan het voorbereiden geweest op de terugreis. We hebben de bus leeggehaald, schoongemaakt, alles uitgestald, weer ingepakt en oude afgedragen kleding weggedaan. Zo dat scheelt weer heel wat ruimte voor andere spulletjes die we mee willen nemen.

Dinsdagavond zijn we met z’n drieën uit eten gegaan als afscheidje.

Donderdag vetrekken we richting Sydney zo’n 950 km zuidelijker en verwachten er vrijdagmiddag aan te komen. Afhankelijk van of nicht Robyn en haar partner Ian ons nog onderdak kunnen verlenen gaan we nog wel of niet kamperen. Er zijn wat  familieomstandigheden waar zij de nodige aandacht aan moeten besteden.

In ieder geval is het een leuk idee om Bob en de familie nog een keer te ontmoeten voordat we de 18e op het vliegtuig stappen.

We gaan zeker Sydney nog in om ons bekende leuke plekjes te bezoeken. Het idee dat we nu nog maar acht dagen te gaan hebben geeft ons de kriebels maar het is ook heerlijk om straks weer onze eigen “tribe” te zien en in ons eigen bedje te liggen. In ieder geval is de kampeerbus absoluut ons tweede huisje geworden. We zijn er toch een beetje aan gehecht geraakt.

                                                                      -.-.-.-.-.-

Till Thursday 12 July we stayed at Immeke’s place. It was so cool to meet her for the second time this holiday. She is so easy going and she has such a relaxing place to stay.

The days to come we will be anticipating on our slow ending travelling through Oz. So we are going back to Sydney where we started and will arrive there on Friday.

We are not sure if cousin Robyn and her partner Ian can shelter us for a few days because of some family circumstances. Anyway its great to meet brer Bob and his family again before we leave for Holland on the 18 July. We are quit anxious to meet with our own tribe in Holland again and to sleep in our own beds after such a long time. But one thing is for sure, our bus became definitely our second home. We kind a get attached to it. 

Paar dagen Loganholme bij zus.

Vrijdag 6 juli is een dag die we gebruiken om ons voor te bereiden op de reis morgen. We doen de was nog een keer, de kampeerauto krijgt een wasbeurt en we gaan nog een laatste keer het stadje in.

                                         Auto wassen zucht...

We hebben fish en chips gegeten tussen de middag dus vanavond nemen we een broodje en een kop koffie.

’s Avonds spelen we nog een spelletje, lezen nog wat en duiken ons mandje in.

                                                                       .-.-.-.-.-

Zaterdag 7 juli zijn we vroeg uit de veren, ontbijten en hup daar gaan we weer na 10 dagen Hervey Bay. Wat was het er leuk. We gaan naar Loganholme zo’n 300 km naar het zuiden net onder Brisbane. Even oppassen dat we daar niet op één van de tolwegen belanden straks want dat is zo’n gedoe met betalen. Er zijn geen tolpoortjes en alles gaat elektronisch of via internet maar dat is ook een heel lastig te doen als toerist.

Gelukkig gaat het allemaal gesmeerd en rond 15.00 uur komen we bij Immeke aan. Ze heeft ons erg gemist en is blij dat we, zonder dat het in het plan zat, nog een keer langs komen voor een paar dagen voordat we naar Sydney afreizen. Wij zijn niet minder verheugd om haar weer te ontmoeten. Wat een lieve zus en schoonzus hebben we toch.

                                                                       -.-.-.-.-.-

Zondag 8 juli is wakker worden op een andere manier. In een heerlijk zacht bed met een elektrische onderdeken om even op te warmen als je er in stapt. We horen de kookaburra weer als vanouds. Hij heeft ’s morgens zijn vaste stek vlakbij.

Immeke heeft gebakken eitjes gemaakt en we eten gezellig met elkaar. Om 10.30 uur komen Russell en Gwen ons ophalen om  de lunch te gebruiken in de haven van Scarborough waar zij een 15 meter lange en zeewaardige boot hebben liggen. Helaas is de tijd te kort om ermee de zee op te gaan en morgen breekt er weer een nieuwe werkweek aan dus moeten we dat misschien later over een paar jaar nog eens doen. Wie weet.

                                         Gwen en Russell's boot.

                                         Theo en zus.

De lunch is meer een diner zo uitgebreid is het.

Rond 16.00 uur rijden we weer terug over de schitterende, stijl omhooglopende Gateway Bridge (tol) over de Brisbane River.

Wat een gezellige dag hebben we gehad met de familie. Bedankt Gwen en Russell.

                                                                       -.-.-.-.-.-

Friday 6 July we use for doing the last things before leaving Hervey Bay tomorrow to meet sis Immeke in Loganholme for a second but not planned time. So we did the laundry, filled the water tank and gave the van a cleaning in and out.

For the last time we take a walk over the esplanade. We most certainly enjoyed staying her for 10 days. Lovely place, good caravan park and managers.

Saturday 7 July we get up early, have breakfast and leave for Loganholme about 300 km south of Hervey Bay and just under Brisbane. Over there we have to pay attention in order not to get trapt on the toll road or bridge as it is quit difficult as a tourist to pay. There are no toll boots.

Everything goes well and at 3 PM we arrive at Immeke’s place. We all are thrilled to meet each other again. Immeke tells us that she has been missing us.

Sunday 8 July Immeke makes toast, eggs and coffee for breakfast. At 10.30 AM Gwen and Russell will pick us all up for a lunch in Scarborough in the marina where they have a sea worthy boat. The ship is about 15 meters long, has three bedrooms, shower and living area. Really build to stay on for a longer time. Sadly there is not enough time to take the ship out

The lunch is more like a dinner.

At 4 PM we have to go back again. We take the Gateway (toll) bridge. It’s a long and very steep bridge over the Brisbane River.

Thanks Gwen and Russell for taking us out.

                                                           -.-.-.-.-

Campingdagen is luieren.

Dinsdag 3 en woensdag 4 juli zijn campingdagen. Dat wil zeggen dat we de bus hebben laten staan, lekker in de zon hebben gezeten of gelegen, wat wandelingen in de buurt hebben gemaakt en wat hebben gekletst met andere camping gasten.

Bij één van de wandelingen komen we in een heel mooi park dat tevens een habitat is voor drie soorten vleermuizen. Het is nog daglicht maar wel wat later in de middag als we er een stel in een boom zien hangen. In het park zelf is uitleg over deze dieren.

                                                   Aparte structuur deze boom.

                                         Naast onze bus staat deze den.

                                         Blahh over 14 dagen weer terug naar Nederland.

                                          Vleermuizen. Zwarte en rode.

’s Avonds bellen we de Thai aan de overkant om vast wat voor ons klaar te maken zodat ik het op kan halen (take away).

                                                                       -.-.-.-.-.

Tuesday 3 and Wednesday 4 July we spend on the camping, have a few walks, chat a little with other camping guests and lay in the sun.

During one of the walks we get to a little park that seems to be a habitat for three kinds of flying foxes. There is an explanation on several signs. A few are hanging in trees but most of them stay more up north in a NP near Mackay..

For dinner we call the Thai opposite the caravan park and order a take away.

                                                           -.-.-.-.-.

Opossum op bezoek.

Maandag 2 juli is wederom een zonnige dag. Marian heeft wat te doen in de camper en dus ga ik alleen een lange strandwandeling maken.

Later op de dag lopen we nog samen het centrum in om in een souvenirwinkeltje wat rond te scharrelen.

’s Avonds koken we zelf wat in de kampkeuken en smikkelen dat lekker op in de camper.

Rond 20.30 uur worden horen we geroezemoes en lichte schorre schreeuwtjes bij onze bus in de buurt. Het blijkt dat er twee opossums op bezoek zijn. Als we kijken zit het dier vlakbij ons tegen de stam van een dennenboom.

                                         Zandbloemen gemaakt door zeediertjes bij eb.

                                                   Schitterende plant in een voortuin.

                                         Mijn vriendje de brush tail opossum.

Ik heb een stukje brood en hou hem dat voor. Hij komt op mijn hand af, grijpt met de vlijmscherpe nageltjes van zijn voorpootjes mijn twee vingers beet, trekt die naar zich toe en trekt met zijn bekje het brood tussen mijn vingers uit. Ik herhaal het kunstje nog een keer. 

Wat een grappige dieren. Ik kan hem zelfs even aanraken. Wat geweldig.

Het lukt Marian om er een foto van te maken.

                                                           -.-.-.-.-

Monday 2 Juli is again a beautiful and Sunny day. Marian has something to take care of in the bus so I go for a long beach walk on my own.

Later in the afternoon we walk to the centre and have a look in a souvenir shop. In the evening we cook our own dinner in the camp kitchen and eat it inside the bus.

It’s about 8.30 PM when we hear some strange sounds near our bus. It seems that we have two opossums visiting us. They are both nearby. I can feed one of them with a peace of bread. Boy do they have sharp nails. He grabs my fingers and pull them to get the bread closer to his mouth. Marian is able to make a photo of this occasion.  Funny animals they are. I can even touch him shortly. Someone tells me they are brush tail opossums.

                                                           -.-.-.-.-.

Zondagse rit omgeving Hervey Bay.

Zondag 1 juli hebben we een tochtje door de omgeving gemaakt. Bij Maryborough hadden we een paar dagen geleden op weg naar Harvey Bay al een levensgroot beeld van Ned Kelly gezien. Dus daar wilden we nog zeker een foto van hebben. Ned Kelly is berucht of beroemd, hoe je het maar bekijkt, als een man die het tegen het gezag opnam samen met zijn broers. De reden was dat ze zijn moeder tot 3 jaar cel hadden veroordeeld voor een opstootje met een agent in functie. Ned bezwoer wraak hiervoor en begon met zijn broers banken te beroven. Er volgden schietpartijen waarbij agenten de dood vonden. In 1880 op 26 jarige leeftijd werd hij, tijdens een confrontatie met een overmacht aan agenten, gekleed in een soort van zwaar harnas tegen de kogels, uiteindelijk neergeschoten en opgehangen.

                                          Kleurrijk torretje op de leuning van de stoel.
                                        

                                         Ned Kelly en Theo.

                                         Vlakbij dejachthaven van Harvey Bay.

                                         Onze B&B van negen jaar geleden.

Harvey Bay is een schitterende plaats waar zoveel te zien en te doen valt. Alleen al de Esplanade langs de stranden is een genoegen. Er zijn overal mooie parkjes met BBQ mogelijkheid en speeltoestellen voor kinderen. Zoals in alle plaatsen die we hebben aangedaan valt ons op dat spullen ten algemene nutte om het zo maar te zeggen, gewoon heel blijven. Er wordt hier niets opzettelijk stuk gemaakt of gestolen. De elektrische BBQ’s worden door iedereen na gebruik schoon gemaakt. Moet je in Nederland mee komen. Toiletgebouwtjes, en daar zijn er vele van, blijven keurig. Geen mens haalt het in zijn hoofd om er een bende van te maken of wc rollen mee te nemen. Graffiti zie je hier niet. Tjonge daar kan Nederland nog een puntje aan zuigen.

                                                           -.-.-.-.-.

Sunday 1 July we made a tour in the surrounding of Harvey Bay. At Maryborough we saw a kind of statue of Ned Kelly, Australia’s most famous outlaw or hero. It depends from which angle you look at this historic man who died in 1880 when he was only 26 years of age. We don’t think we have to explain here who Ned Kelly was.

Harvey Bay is a beautiful town. The Esplanade is many kilometres long and has so much to offer. We love the well maintained parks with BBQ place’s, playgrounds for the kids a.s.o. It stays all so neat and tidy. The things they have here for community use as in many other places we visited, wouldn’t stand a night in Holland.

                                                                       -.-.-.-.-.-

Het weer is omgeslagen. Zon!!

Vrijdag 29 en zaterdag 30 juni zijn twee schitterende dagen geworden. Zaterdag zelfs kunnen zonnen op het strand.

Zaterdagavond is er in een grote pub vlakbij een live band. Daar gaan we zeker even naartoe. Er zijn ook nog jamsessies. Altijd leuk.

Voorlopig kunnen we weer even voort met de kleding want alles is gewassen en gestreken, oh nee strijken daar doen we niet aan.

Gisteravond hebben we video opnamen gemaakt van de duizenden parkieten die ’s avonds op de camping in de bomen komen overnachten. Het is werkelijk een oorverdovend geluid van kwetterende parkietjes. Ik heb de beheerder gevraagd waarom ze per se in een paar specifieke hoge bomen op de camping hun heil zoeken maar hij weet het ook niet. Het enige dat hij weet is dat je de klok er op gelijk kunt zetten wanneer ze komen.

We zijn van plan hier nog een weekje te blijven en dan nog een paar dagen bij Immeke door te brengen in Logan Holme. Daarna moeten we helaas weer zachtjes richting Sydney afzakken want 16 juli moeten we de bus weer inleveren met een beetje schade. Benieuwd of Shean erover begint te zeuren.

De outback van New South Wales, dat wil zeggen de omgeving van Cobar, Wilcannia, Bourke en van Queensland met onder meer Cunnamulla en St. George hebben ons erg verrast. Wat een schitterende omgeving met schilderachtige dorpjes. Wie weet nog eens iets voor later om te doen?

                                                                       -.-.-.-.-.

Friday 29 en Saturday 30 June were bright and Sunny days. Saturday we could even go to the beach for some sun bathing.

Saturday night there is a live band in a big pub nearby. We will most certainly be there to have a drink and yappy. There is also a jam session a little bit earlier.

We plan to stay here for one more week and stay a few days at Immeke’s place. After that we slowly have to go back to Sydney. We have to take the camper van back in on 16 July with some minor damage. Hope Shean won’t start nagging about it.

One thing is for sure the outback of NSW, Cobar, Bourke, Wilcannia and of Qld, Cunnamulla, St. George and Moonie have made a big impression on us. Perhaps we will have a closer look one day? Who knows.

                                                           -.-.-.-.-